Waskrijt is een beetje uit de mode, wat geen recht doet aan hun mogelijkheden. Het verschil tussen waskrijt en bijvoorbeeld krijt is vergelijkbaar met het verschil tussen inkjetprinters en printers met vaste inkt, waarvan de kleursticks ook op basis van was zijn. Waskrijt bevat sterke, heldere kleuren die onmiddellijk water- en lichtbestendig zijn. Dit betekent ook dat met wasstiften geschilderde afbeeldingen praktisch weerbestendig zijn (zolang het papier maar volledig bedekt is) en veel langer meegaan. Er bestaat echter een risico op verbleking als gevolg van sterk zonlicht. Dit was ook een van de redenen waarom de Sovjet-kosmonauten overstapten van waskrijt naar de Space Pen. De huidige waskrijtjes zijn hier niet meer zo problematisch.
Wie zijn kinderen het plezier geeft om de kunstwerken van de kinderen in volle intensiteit te zien, zelfs op gevorderde leeftijd, zal ze laten beschilderen met waskrijt. Net als bij vaste inktprinters zijn er ook voordelen op het gebied van milieucompatibiliteit. Waskrijt bestaat eigenlijk alleen uit het lood. Voor een betere hantering zijn ze deels omgeven door een schacht die vooral dient als handgreep. De glans van de kleuren van waskrijt en vaste inktdrukkers is ongeëvenaard.
Bijna elke fabrikant biedt zijn eigen assortiment waskrijt aan. Dit betekent onder andere dat de dikte aanzienlijk kan variëren. Er zijn talloze kleuren beschikbaar, evenals sets met 6, 12 of 36 kleuren. Ook worden tal van andere verpakkingseenheden aangeboden. In veel sets met 6 kleuren en meer is er ook een schraper, die vaak op een grappige manier is ontworpen.
Ingevoerd waren waskrijt van de Amerikaan Edwin Binney. Hij begon de productie samen met C. Harold Smith in 1903. Het bedrijf Crayola, dat vandaag de dag bekend staat om waskrijt, heette vroeger Binney & Smith Inc.
Een van de bijzonderheden van het gebruik van waskrijt is de manier waarop het kunstwerk vervolgens wordt beïnvloed. Terwijl kleurpotloden, viltstiften, fineliners, enz. tot op zekere hoogte compatibel zijn, bieden waskrijtkrijt het voordeel dat ook kunstwerken kunnen worden gescoord. Dit werkt op gewoon papier en op vele andere verfoppervlakken. Lagen verf worden aangebracht en vervolgens bedekt met zwart. Daarna worden foto's of patronen doorgekrast, die vervolgens in kleur opvallen. Deze foto's worden ""krasfoto's"" genoemd.
Voor de waskrijtjes zijn er nog enkele andere veel voorkomende namen:
Het feit dat waskrijtjes waterdicht zijn, zal bij kinderen, vooral na afloop van hun artistieke activiteit, opvallen als hun kleren zijn beschadigd. Ten onrechte wordt het risico voor de kleding vaak op dezelfde manier geclassificeerd als dat van krijtjes. De kleur van veel kleurpotloden komt echter weer tevoorschijn als ze gewoon worden gewassen. Dit is niet het geval met waskrijt. Hier moeten de kinderen een schort of oude kleren dragen.
In tegenstelling tot het waskrijt is de wasschildering aanzienlijk ouder. Het gaat om verf waarin was als bindmiddel wordt gebruikt. Oorspronkelijk waren de kleuren zelfs aantoonbaar in het object gebrand. Portretten van mummies zijn bewezen uit de 2e eeuw en waren al bekend bij de oude Egyptenaren. Deze schildertechniek is in de loop der eeuwen verloren gegaan, waarschijnlijk ook omdat ze werd vervangen en vervangen door andere schildertechnieken, zoals de olieverfschilderij. Pas in de 19e eeuw werd de wasschilderkunst weer opgepakt. Inbranden was al snel niet meer nodig en er zijn nog steeds kunstenaars die bij deze techniek zweren. Maar waskrijt wordt voor deze techniek liever niet gebruikt.
