Tafelkrijt wordt tegenwoordig bijna nooit meer gemaakt van krijtsteen. Het Franse champagnekrijt zou hooguit nog op de lijst staan. Het bestaat uit krijtsteen, dat op zijn beurt chemisch zeer zuiver calciumcarbonaat (kalk, CaCO3) is. Krijt wordt daarentegen voornamelijk gemaakt van gipscalciumsulfaat, d.w.z. gips, of voor schoolbordkrijt ook van magnesium (oxide), dat bijvoorbeeld door gymnasten en klimmers wordt gebruikt. Stofvrij krijt is bedoeld om te voorkomen dat er stof ontstaat als het krijt van de plank wordt geveegd. Af en toe veroorzaakt dit allergische reacties en ademhalingsproblemen. Krijt is er in praktisch evenveel kleuren als andere schrijfinstrumenten. Het feit dat krijt niet alleen op het bord wordt gebruikt(e), maar er ook in kan leven of zijn kantoormeubels kan in eerste instantie verwarrend zijn, maar verwijst naar het universele gebruik van de zachte natuursteen. Kalk of kalk werd en/of wordt ook gebruikt als (muur)verf, meststof, voeradditief en voor de wegenbouw (asfaltproductie). Krijtstiften, krijtborden en ook kunstenaarskrijt laten zien hoe divers krijt tegenwoordig in de professionele sector wordt gebruikt. Kunstenaarskelken alleen al presenteren zich op verschillende manieren:
De meeste van deze artistieke krijtjes zijn verkrijgbaar als los krijt (zoals schoolkrijt) en als krijtpennen.
Andere gebieden van krijtgebruik zijn onder meer biljartkalk, vloeibaar krijt, signeerkrijt en krijtbordkrijt, maar ook speksteenkrijt. Hoe verschillend sommige van deze krijtjes ook worden vervaardigd, hun cruciale eigenschappen zijn vergelijkbaar. Krijt wordt gebruikt in de sport, bijvoorbeeld tegen zweterige handen en verhoogt zo de grip van de huid op de sportuitrusting. Het biljartkrijt wordt gebruikt zodat de keu of het uiteinde ervan, het leer (Pomeranze) aan de huls, geoptimaliseerd is en vaak ook om de speler te ontspannen.
Een ander aspect is het gebruik van krijt als schrijfgereedschap, dat op vele vlakken goed zichtbaar is. Een typisch voorbeeld is de bouwsector. In de bouw, het bouwen van huizen bijvoorbeeld, kan met krijt op steen en pleister worden geschreven. De verf is goed zichtbaar en kan ook verwijderd worden.
In aanvulling op krijt wordt ook plasticine gebruikt in verschillende gebieden. Het gaat hier in de eerste plaats om creatieve activiteiten. Plasticine (eigenlijk het kneden van klei of plasticine) is geschikt om te vormen en te ontwerpen. Het voordeel is dat het gemakkelijk te hanteren is en weinig inspanning vergt. Daarom is plasticine kindvriendelijk en vergemakkelijkt het de kennismaking met creatief werk. Niet alleen kan met krijt een presentatie worden vormgegeven (zie schrijfborden), ook kan plasticine af en toe helpen om objecten als model weer te geven. De permanente plasticiteit van klei zorgt ervoor dat het steeds opnieuw gebruikt kan worden voor nieuwe objecten. Als claymatie heeft play-doh zelfs de filmwereld binnengehaald.
De educatieve waarde van play-doh is al lang bekend. Al heel vroeg in het leven van een kind, vanaf ongeveer 2 jaar, gaat het om het ontwikkelen van zintuiglijke vaardigheden. Ze vertegenwoordigen een soort basisprogramma van creativiteit. De creativiteit wordt gestimuleerd door de leerprocessen in de hersenen bij het omgaan met plasticine. Net als bij het leren lopen zijn er voor het leren van taal of het lezen en schrijven voorbereidende stadia nodig. Een kind dat niet genoeg gekropen en gestaan heeft, kan eerder leren lopen, maar zal de ledematen niet zo uitgebreid ontwikkelen. Het feit dat plasticine, dat appelleert aan het zintuiglijke systeem, kan worden gebruikt voor de behandeling van spraakstoornissen en motorische stoornissen toont aan dat ook hier de voorstadia worden gestabiliseerd.
Bij volwassenen wordt plasticine niet alleen gebruikt om de stress op de beeldschermen te verminderen, maar ook om de spieren van de handen te ontspannen. Play-doh voor creatieve processen is uiteindelijk weinig anders dan play-doh voor fysiotherapie.
