Schale-leien werden tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw nog gebruikt in het basis- en het lager onderwijs. Daar werden ze door leerlingen gebruikt als schoolbord om te leren schrijven en rekenen. Omdat deze planken tot in de jaren zestig van de vorige eeuw nog van leisteen waren gemaakt, behielden ze hun naam ondanks hun oriëntatie op plastic. Kunststof had het voordeel dat het goedkoper was en minder gevoelig voor breuk. De borden hadden schrijflijnen aan de ene kant en controles aan de andere kant. Een stevige kartonnen doos werd gebruikt voor de opslag onder de naam Tafelschoner. De borden werden met pennen opgeschreven, die in de pennendoos of het potloodetui werden opgeborgen. Als de plank schoongemaakt moest worden, werd hiervoor een kleine spons gebruikt, die in een sponskist werd bewaard. Het schoolbord werd vervolgens gedroogd met een doek, vaak gehaakt door de leerlingen zelf, die aan de buitenkant van de schooltas werd bevestigd om te drogen.
Schalie is een mineraal in plaatjesvorm. Het proces van vorming is terug te voeren op enkele miljoenen jaren. Bewegingen op de zeebodem, hitte en druk hebben geleid tot de vorming van sedimentaire gesteenten. Door de combinatie van fijnkorrelige kleislibmassa's en druk is de kleisteen gestold. Elke verdere bergvorming door de zijdelingse druk zorgde voor de vorming van de leisteen zoals die vandaag de dag bekend is.
De tektonische dynamiek veroorzaakte een uitbreiding van de oorspronkelijke kleimineralen aan het afschuivingsoppervlak. De hoogwaardige mineralen in plaatjesvorm werden veroorzaakt door kristallisatie onder druk van geothermische energie. Dit resulteerde in een nieuwe structuur van de oorspronkelijke kleigesteenten. Verschillende vormen van leisteen zijn ontstaan door de samenstelling van het oorspronkelijke materiaal en de verschillende tektonische invloeden. Naast de wisselende mineralen zijn ook vreemde insluitsels van metaalachtige aard relevant. Dit komt omdat deze naast kristallisatie ook invloed hebben op de mica lagen, het in elkaar grijpen of het type leisteen.
Chalk markers of potloden hebben inmiddels op de meeste plaatsen het gebruikelijke krijt vervangen en zo komt de huidige leisteen heel dicht in de buurt van het whiteboard en de whiteboard accessoires. Tegelijkertijd doet het lettertype van de krijtstift nog steeds denken aan conventioneel krijt. De krijtstift is echter gevuld met een krijtvloeistof. Deze vloeistof wordt op de plank aangebracht als deze nat is, maar droogt zeer snel. Als het lettertype moet worden gecorrigeerd of volledig moet worden verwijderd, gebeurt dit heel gemakkelijk met een droge of vochtige doek die over het schoolbord wordt geveegd. De krijtstift of potlood is ideaal voor gebruik met een glad, niet-poreus schoolbord. Anders kan het nodig zijn om meerdere malen te vegen. Maar zelfs in dit geval is het gebruik van krijtstiften en pennen veel schoner en minder problematisch dan met conventioneel, stoffig krijt.
Chalk-markers kunnen op verschillende oppervlakken worden gebruikt. Deze moeten echter niet poreus zijn. Materialen zoals glas, metaal of kunststof kunnen worden gebruikt. Niet alle krijtstiften kunnen echter op dezelfde manier worden verwijderd.
Afhankelijk van de combinatie van onderlaag en krijtstift zijn er verschillende manieren om het schrift te verwijderen: