Hangmappenkasten

Wat is een hangend bestand?

Op de Wereldtentoonstelling van Colombia in Chicago in 1893 werd voor het eerst een hangend dossier gepresenteerd, een vorm van archivering van documenten. De documentcontainers (meestal mappen of losbladige mappen) worden verticaal achter elkaar opgehangen in telescopische laden aan bureaus, kasten of hangmanden met behulp van een tweepuntsophangingssysteem. Het zicht op het archiefsysteem is van bovenaf en de toegang is ook van bovenaf. Bij een ander type hangmappenkast - het zijdelings opgehangen legbord (ook wel pendelmappenkast genoemd) - vallen het zicht en de toegang aan de smalle zijden aan de voorkant. Beide soorten archiefsystemen worden voornamelijk gebruikt voor individuele bestanden en worden gebruikt om documenten van een speciale zakelijke transactie te bundelen en te combineren.

Welke documentcontainers passen in een hangende dossierkast ?

Allereerst is de verticale vorm anders dan de laterale vorm. Bij het verticale hangmappensysteem zijn de hangmappen standaard voorzien van lipjes aan de bovenzijde die individueel verplaatsbaar zijn op een rail. Deze zijn gemaakt van transparant plastic en kunnen worden gelabeld met een geschreven of bedrukte kartonnen inleg. Dit maakt een goed overzicht mogelijk, zelfs als er veel bestanden achter elkaar worden opgehangen. Op de vouw of op de voorkant zijn ze ook voorzien van een organisatorische opdruk. Hier kan de inhoudsopgave een goed beeld geven van de inhoud van de map. Een extra overzicht wordt geboden door balken over de volle breedte, die nuttig zijn voor dagelijkse of maandelijkse informatie. Deze details kunnen worden gemarkeerd met gekleurde plastic schuifjes. De bovenste opening van de hangmappen maakt een snelle toegang tot de documenten mogelijk. Bij een normale vulling kan een bureaulade ongeveer 80 ordners op een rij bevatten.

Voor het zijdelingse hangdossiersysteem zijn de documentcontainers voorzien van een centraal geplaatste pendelinrichting, zodat ze aan een dwarslopende rail of pendelstang kunnen worden opgehangen. De kijker kijkt naar de smalle kant van de voorkant. Belettering en afsluitingen kunnen met behulp van organisatorische hulpmiddelen aan deze smalle kant worden bevestigd. Tot zeven niveaus kunnen boven elkaar worden gerangschikt. Ophangmapkasten en legborden met de vaste rails van de zijdelingse hangmap zijn vaak voordeliger dan de hanger van de verticale vorm. Ze zijn ook meer ruimtebesparend, omdat de ruimte die nodig is voor de verticale uittrekbaarheid wordt geëlimineerd. Bovendien wordt de door het systeem veroorzaakte gewichtsverplaatsing vermeden.

Zoals documentcontainers geschikt zijn voor beide formulieren

• hangmappen die aan de zijkanten open zijn en met de vouw naar beneden hangen,
• hangende zakken, die voorzien zijn van zijdelingse linnen stroken en ermee worden gesloten,
• ophangende bestanden, die vergelijkbaar zijn met de bekende snelsluiter en
• Hangende bestanden, die voorzien zijn van een vingergat zoals de normale dossiermappen en niet alleen kunnen hangen maar ook staan.

Wanneer is een hangende archiefkast brandveilig?

Voor bijzonder gevoelige documenten zijn brandveilige hangende archiefkasten, stalen kasten of stalen ladeblok geschikt. Want zelfs in het digitale tijdperk is het niet 100% te vermijden om bepaalde documenten in papieren vorm op te slaan. Met name deze documenten vereisen vaak een veilige bescherming tegen ongeoorloofde toegang, brand of bijtende vloeistoffen. In het ergste geval kan een brandveilige hangende archiefkast tijd, geld en moeite besparen die nodig zouden zijn om deze documenten te vervangen of te vervangen.

Het gespecificeerde brandbeveiligingsniveau wordt gebruikt om de brandwerendheid van de kast te classificeren en te classificeren. Een adequate brandbeveiliging wordt beschouwd als bescherming van de UL-klasse, die over een periode van een uur voorkomt dat de vlammen in de kast terechtkomen of dat er zo'n hoge temperatuurontwikkeling ontstaat dat de documenten in gevaar komen. Een andere testnorm is de Europese norm EN-1047-1, die wordt bevestigd door een corresponderend testzegel.