Een etiket is een stuk papier met informatie over het product op of bevestigd aan de verpakking van het product of het product zelf. Als alternatief voor het woord label wordt ook het woord etiket gebruikt.
In de Economische Encyclopedie van 1858 wordt het etiket als volgt beschreven: etiketten zijn een stuk perkament of papier dat door kooplieden en handelaren wordt gebruikt om aan een zaak te hechten. Het doel hiervan is om bij gelegenheid de prijs of de goedheid van dat product te onthouden. Bovendien is aangevoerd dat apothekers deze etiketten of strookjes papier ook gebruiken om op blikken, potten en dozen te plakken, zodat later kan worden onthouden welke producten zich in de respectieve verpakkingen bevinden.
In de moderne tijd worden etiketten gebruikt om informatie door te geven over de inhoud, prijzen, houdbaarheidsdata, informatie over vervoer en gevaren, adressen of zelfs gebruiksaanwijzingen, zoals onderhoudsinstructies bij textiel. Bovendien wordt het etiket ook gebruikt als reclamemedium met informatie over het merk op merkartikelen. Het artikelbewakingsetiket, dat in de detailhandel wordt gebruikt om diefstal tegen te gaan, is een zeer speciale vorm van etiket. Er worden verschillende methoden gebruikt om de etiketten op de producten of de verpakking van de producten aan te brengen. Zelfklevende versies worden kleefetiketten genoemd. Indien zelfklevende etiketten bijzonder duurzaam moeten zijn en met uniforme lettertypes worden gebruikt, bijvoorbeeld om elektrische kabels, zekeringen of schakelaars te markeren, is dit mogelijk met de demo-embossingtechniek. In dit geval wordt gebruik gemaakt van een instelbaar typewiel, dat een stempel bevat waarmee de inscriptie wit hoog op een zelfklevende plastic tape kan worden aangebracht op de gewenste markeringsplaats. Er zijn ook etiketten die door een doorzichtige glazen fles heen kunnen worden gelezen, zelfs nadat de achterkant van het etiket is verwijderd. Een andere speciale versie van een etiket wordt vaak aangetroffen op voedselverpakkingen. Deze versies kunnen op een hoek van het vooretiket worden opengevouwen (ze zijn hier gemarkeerd met een bladomslagsymbool), en binnenin kunnen bijvoorbeeld gebruiksaanwijzingen of zelfs een recept of de gedetailleerde ingrediënten worden gevonden.
Verzendingsetiketten informeren de vervoerder hoe hij de verzonden goederen moet behandelen. Daarbij kunnen de instructies zeer uiteenlopend zijn:
Deze informatie beschermt breekbare pakketten tegen breuk of onjuiste opslag, omdat de vervoerders met behulp van deze etikettering op de hoogte zijn van de juiste behandeling van het pakket en dienovereenkomstig voor het juiste vervoer kunnen zorgen.
Op de eerste plaats moeten verzendetiketten goed hechten en bestand zijn tegen direct zonlicht, vocht of andere externe invloeden. Bovendien moeten zij alle informatie bevatten die nodig is voor de logistieke processen. Op het etiket zelf staat het adres van de ontvanger en meestal ook het klantnummer. Dit is nodig om de zending correct te kunnen identificeren. Andere gegevens op het verzendetiket kunnen zijn:
Overige eventuele streepjescodes kunnen helpen bij de interne afhandeling. Op die manier kan elke stap die het pakket ondergaat feilloos worden gevolgd. Kortom, verzendetiketten zijn van het allergrootste belang, omdat hier alle noodzakelijke informatie kan worden genoteerd. Zonder de verzendetiketten zou vlot vervoer en verzending van pakjes, brieven en andere goederenzendingen niet mogelijk zijn.
Labelbeschermingstapes kunnen worden gebruikt voor het beschermen van alle soorten vracht- en pakketetiketten, zoals. adresetiketten beschermd worden tegen weer, vuil en vocht. Etikettenbeschermingstapes zijn meestal gemaakt van een scheurvaste, gemakkelijk af te rollen folie en zijn aan één zijde voorzien van een acrylaat kleeflaag.