De viltstift die wordt beschouwd als het eerste model, SignPen genaamd, komt uit Japan en is de uitvinding van Yukio Horie in 1962, maar zelfs daarvoor, in 1952, vond de Amerikaan Sidney Rosenthal de viltstift uit, die hij Magic Marker, de toverstift, noemde. Nog eerder, in 1871, ontwikkelde de Duitse chemicus Adolf von Baeyer voor zijn kinderen fluorescerende pennen, die later in schrijfruimtes werden gebruikt om tekstpassages te markeren. De verder ontwikkelde versies met de bredere wigvormige punt en de compactere vorm zijn ook vandaag de dag nog in elk goed gevuld kantoor te vinden. De transparante fluorescerende kleurstoffen zorgen ervoor dat het gewenste tekstgedeelte wordt benadrukt, maar niet wordt afgedekt. Bovendien, onder de viltstiften:
Permanente markers, die bedoeld zijn voor permanente markering op verschillende oppervlakken en bestand zijn tegen vocht, licht en contact.
Maar kinderen houden waarschijnlijk van de bekendste viltstiften met hun vele felle kleuren. Schilderen stimuleert de creativiteit en ontwikkelt de fijne motoriek. Zelfs de allerkleinsten zijn gefascineerd door de zichtbare sporen op papier, behang of tafel.
Om het feit dat de met inkt gevulde viltstiften beschermd zijn door een dop en gedeeltelijk in een kartonnen doos of koffer zitten, is het niet altijd mogelijk om te voorkomen dat de inkt op plaatsen komt waar het niet bedoeld is. In vergelijking met kleurpotloden kunnen sporen van viltstiften niet zomaar worden gewist. Zelfs het verwijderen van de huid kan een uitdaging zijn. Maar een veel kleinere dan een poging om edding Permanent spray te verwijderen. Het schuren van zeepwater met de steun van een borstel kan onproblematisch zijn voor ongevoelige delen van het lichaam, zoals voeten of handen, maar helpt niet de tere huid van het kind op het gezicht. Oliën kunnen hier helpen. De baby, de verzorging of zelfs de zonnebloemolie moet in de huid worden geweekt voordat de resten worden verwijderd met een wattenstaafje of zakdoekje. Indien nodig moet de procedure worden herhaald.
In water oplosbare viltstiften, die vooral door kinderen worden gebruikt, moeten samen met het restafval worden weggegooid. Uitgedroogde pennen zoals de permanente marker of markeerstift worden ook in de grijze bak weggegooid. Het is echter goedkoper en ook milieuvriendelijker om te proberen de uitgedroogde pen weer tot leven te brengen. Voor de levensduur van wateroplosbare viltstiften is slechts een klein bakje warm water nodig waarin de punt van de pen volledig is ondergedompeld. In deze toestand zou de pen nu ongeveer vijf minuten moeten rusten. Als er tijdens dit proces schrijfinkt ontsnapt, is dit volkomen normaal. Na het korte waterbad moet de pen tot 24 uur rusten. Het is zinvol om tussendoor kleine tests uit te voeren om te controleren of er nog water uit het bad in de navulling aanwezig is of dat de pen opnieuw kan worden gebruikt. Als alternatief voor het waterbad kunt u een paar druppels witte wijnazijn op de punt laten druppelen en vervolgens laten weken. Ook daarna mag de pen nog even drogen. Voor langer gebruik van permanente markers is hetzelfde experiment met het gebruik van wrijfalcohol in plaats van water of azijn de moeite waard.
