In principe speelt de noot een belangrijke rol in het dagelijks leven. Dit geldt met name voor de operationele processen. Hiervoor worden sticky notes gebruikt, schrijfblokken, notitieblokken enz. De notitie is een kort bericht (lat. notitia: bericht, kennis), dat op schrift is gesteld. Veel voorbeelden tonen aan dat de schijnbaar onbelangrijke notitieblokken wereldwijd een historische betekenis hebben gekregen. Zo wordt de Franse term aide-mémoire gebruikt om de korte fixatie van een diplomatieke verklaring (mondeling) te beschrijven. Hier wordt nog vaak gebruik gemaakt van steno's om snel een diplomatieke verklaring te kunnen schrijven in een zeer kleine ruimte zonder essentiële onderdelen van de verklaring te verliezen. De Zwitserse schrijver Ludwig Hohl (1904-1980) veredelde de noot als zelfstandig literair genre. Een populair type notitieboekje in de 19e en 20e eeuw was de moleskine, een boekvormig notitieboekje met een elastische rubberen band. De merknaam van het Milanese bedrijf Moleskine Srl werd een synoniem voor het product. Een ander typisch kenmerk was de uitvoerig genaaide boekruggengraat, die ervoor zorgde dat het opengeslagen boek volledig plat lag als het werd geopend.
Kladblokjes kunnen dergelijke problemen niet aan. De notitieblokken die in het notitieblok met de gebruikelijke afmetingen van 8,5 x 8,5 of 9 x 9 cm zijn opgeborgen, zijn altijd individueel en kunnen dus gemakkelijk aan één kant uit de stapel worden gehaald. Maar alleen al de indeling van de blocnotes onder de rubrieksblokken in plaats van de kleefbriefjes bewijst het belang ervan. Kladblokjes en plakbriefjes kunnen natuurlijk ook voor soortgelijke doeleinden worden gebruikt. Maar plakbriefjes worden meestal gebruikt waar een bericht moet worden verstuurd. Dit kan verschillende vormen aannemen:
Voor veel van deze taken zijn eenvoudige notitieblokken slechts beperkt bruikbaar, tenzij u ze met plakband vastplakt. De berichten van de plakbriefjes kunnen ook aan de afzender zelf worden geadresseerd, zoals het voorbeeld bij de reisvoorbereidingen laat zien. Dit geldt nog vaker voor plakbriefjes. U maakt aantekeningen tijdens een telefoongesprek of tijdens een vergadering om de informatie later beschikbaar te hebben. Natuurlijk kun je dit ook voor anderen gebruiken, maar notitieblokken worden meestal meer voor eigen gebruik gebruikt.
Een bijzonderheid is de inmiddels veel geziene combinatie van blocnotes van verschillende kleuren, zodat bijvoorbeeld in een blocnote de kleuren van de regenboog of variaties van een basistint (zoals lilablauw, cyaanblauw en azuurblauw tot nachtblauw) worden gecreëerd. Deze notitieblokken worden dan niet alleen gebruikt voor korte berichten, maar ook voor klasseren.
Je kunt een briefje negeren, dus letterlijk geen notitie nemen van het briefje. Als voorbeeld zou men de genoemde worst in de koelkast kunnen noemen. U kunt ook de losse noot op de vershoudfolie negeren, wat natuurlijk een volkomen ongepast gebruik van de noot zou zijn. De parafrase ""neem nota van iets"" laat zien hoe kortstondig de inhoud van de notitie bedoeld is om te gebruiken. Kladblokjes kunnen de wetenschap eeuwenlang bezig houden. De beroemde ""Emser Depesche"" was blijkbaar niet meer dan een notitieblok, maar het had echt alles.
