De webcam maakt videoconferencing mogelijk tegen een uiterst betaalbaar tarief. De videofoon is zo oud als de televisie. Al in 1936 waren er videofoons beschikbaar in Berlijn, Neurenberg en München. Afgezien van het professionele gebied kon deze technologie zich echter pas vandaag de dag vestigen. Consumenten geven er de voorkeur aan om alleen akoestisch te telefoneren. Het internet heeft geholpen om nieuwe wegen in te slaan. Het succes van de webcam kan zeker niet los worden gezien van de eenvoudige installatie en de lage kosten. Videotelefonie daarentegen was lange tijd zo duur dat zelfs bedrijven zich zelden de kosten veroorloven. Zorgen over het gevaar van de gegevensbeveiliging zouden in de tussentijd voor een groot deel uit de weg kunnen worden geruimd, zodat bijvoorbeeld een modern laptop bijna seriematig is uitgerust met een geïntegreerde camera. Natuurlijk heeft ook de inmiddels zeer hoge beeldkwaliteit bijgedragen aan het succes ervan. Hierdoor kunnen collega's van het bedrijf over de continenten heen bij wijze van spreken ideeën uitwisselen ten opzichte van, om het zo maar te zeggen.
Er zijn verschillende redenen waarom videotelefonie zich niet zo snel heeft kunnen vestigen:
Het lijdt geen twijfel dat webcams in het begin ook een soort speelgoed waren voor veel gebruikers. Dit had te maken met het feit dat je niet echt kon zien wat de webcam moest brengen. Videotelefonie moet immers naast akoestisch contact ook visueel contact met de gesprekspartner tot stand brengen. Dit roept de vraag op welk voordeel deze aanvullende informatie biedt. Als we sentimentele of erotische redenen voor de noodzaak van visueel contact negeren, komen feitelijke voordelen voor het oordeel. Als u iets wilt laten zien aan de persoon met wie u praat, is het vaak sneller en gemakkelijker om dat te doen als het object dat u wilt laten zien is vastgelegd door een foto, een scanbeeld of een videoclip en via een parallelle gegevensoverdracht wordt verzonden. U faxt bijvoorbeeld tegelijkertijd de belangrijke documenten naar de luisteraar aan de andere kant van de lijn. Dit aparte pad heeft aanzienlijk minder capaciteit nodig dan wanneer beeld en geluid in real time moeten worden overgebracht.
Het is niet ongewoon dat bij de lancering van een nieuw product een poging wordt ondernomen om het klantenbestand ervan te overtuigen dat dit product lang meegaat. In de jaren tachtig was er bijvoorbeeld een cassettedeck van Nakamichi dat de cassette zelf aan het einde van de band omgedraaid heeft. Dit spectaculaire proces werd gedemonstreerd in etalages met behulp van een cassette met een korte speelduur (20 seconden). De eerste webcam, de Trojaanse Room Coffee Pot Camera toonde ook zijn onafgebroken mogelijkheden tijdens het bekijken van een koffieapparaat aan het werk in dienst van de Universiteit van Cambridge (Computer Laboratorium) – van 1991 tot 2001 (beeldgegevens werden op het web gepubliceerd vanaf eind 1993). De koffiemachine had een tweede voorjaar na een defect en een veiling, en wordt nu nog steeds digitaal bekeken (inmiddels twee webcams).
De kwaliteit van het beeld is voor een groot deel verantwoordelijk voor het succes van de videotelefonie. Want alleen als een beeldkwaliteit in real time kan worden gerealiseerd, waardoor de indruk ontstaat dat de tegenhanger praktisch in dezelfde ruimte zit, is dat een winst aan gegevens en een winst aan informatie. Natuurlijk kan men de webcam gebruiken om de kleren van de ander te bekijken of om de muur te bewonderen die op de foto te zien is. Misschien komt er een mappenboy door het beeld rollen. Maar de winst in informatie slaagt alleen als we bijvoorbeeld elkaars gelaatsuitdrukkingen en gebaren nauwkeurig kunnen observeren. Constante onderbrekingen zijn hier absoluut nutteloos. Ze zijn vervelend en bemoeilijken het telefoongesprek. Misverstanden worden dan voorgeprogrammeerd. Zelfs als beeld en geluid worden vertraagd, is de communicatie aanzienlijk problematischer.
