Wie dacht dat de magneetband als gegevensdrager had afgedaan, moet verrast vaststellen dat in de professionele omgeving nog zoals vroeger op magneetbanden wordt opgeslagen. Over de decennia namen verschillende formaten hun plaats op de markt in om gegevens op magneetband op te slaan: DLT, DAT of LTO. Hoewel er kleine verschillen zijn, is het basisprincipe van deze banden grotendeels hetzelfde. Er bestonden al tape drives bij de eerste computers. De apparaten van toen leken op enorme bandrecorders. Ze werden zowel in studio’s als privé gebruikt. Afgezien van enkele uitzonderingen overleefden deze apparaten de digitalisering en de vooruitgang in de lasertechnologie niet. De magneetband in de vorm van een cassette (met 2 spoelen in plaats van 1) blijft echter bestaan omdat ze enkele grote voordelen heeft. Naast belangrijke economische aspecten zoals kosten, duurzaamheid etc. kan de magneetband in de cassette door een robot bediend worden. Robots wisselen in datacentra indien nodig (bijvoorbeeld bij defecten) de magneetbanden uit.
Opslagmedia met magneetband-technologie worden in veel variaties aangeboden. Zo is er de DLT-band met 80 GB, de SLR-magneetband met 75 GB, LTO Ultrium 4 met 160 GB of DAT met 72 GB om een paar voorbeelden te noemen. Capaciteiten tot 1 TB (vergelijk ook harde schijven) tonen hoe krachtig de magneetband is.