De CD zou begin jaren tachtig zijn triomftocht beginnen (naar aanleiding van een idee van de Nederlander Klaas Compaan in 1969) en op korte termijn de vinylplaat vervangen. Het is ongetwijfeld een groot succes geworden, zowel als muziekopnamemedium als als pure gegevensdrager (cd-rom) voor de computer. Andere concurrenten proberen nu echter dezelfde klantenkring aan te trekken: DVD, BluRay disc, downloads. Voor de muziekmarkt is de CD nog steeds het belangrijkste opslagmedium. De vinylplaat zou zich echter weer kunnen vestigen (in kleine oplages). De sterke concurrentie is het internet met de download uitwisselingen voor muziek. Maar het gaat niet alleen om het akoestische plezier. Videoclips hebben bewezen een belangrijke presentatie van hun muziek te zijn, niet alleen voor sterren. Zelfs nog onbekende muzikanten gebruiken hun kansen op verschillende internetportalen door hun liedjes te visualiseren met foto's of films.
Op het gebied van het gebruik als cd-rom ziet het er deels anders uit, daar is de concurrentie nog groter door het internet (en/of de snelle download). Veel programma's worden niet meer op CD gedistribueerd, maar op DVD of BluRay of via het internet.
Blanco cd's zijn echter nog steeds interessant als opslagmedium. Zo kunnen bijvoorbeeld lege CD's worden gebruikt voor het archiveren van computergegevens (back-up). Blanco cd's zijn ook ideaal als u muziek en filmopnamen wilt weggeven of verkopen. Er was geen systeem dat vóór de PC op zo'n hoog niveau thuis kon worden geknipt en overgedragen. Ook de optische verschijning kan zo perfect worden gemaakt in de huiselijke sfeer of in een klein bedrijfskantoor dat het verschil met professionele productie erg klein is. Blanco cd's kunnen dus zeker gebruikt worden om reclame te maken voor producten, bijvoorbeeld in de vorm van een fotocatalogus op de zilveren schijf.
De zilveren schijf BD, DVD, HD DVD en CD-spaties worden door de laserstraal geschreven en gelezen. Na de sterke markttoetreding van de USB-stick als mobiel en groot data-opslagapparaat strijden lege CD's en hun grotere tegenhangers om duurzame marktrelevantie.
Zoals zo vaak ontwikkelt dit zich op basis van verschillen in plaats van vergelijkbare gegevens. Hier moet bijvoorbeeld het voordeel van blanco's op CD's worden vermeld om slechts één keer te kunnen worden geschreven. Dit betekent dat er geen gegevens kunnen worden gewijzigd, zelfs niet door een toevallige manipulatie. Wie bijvoorbeeld lege CD's in de vorm van de herschrijfbare varianten als back-upopslag gebruikt, loopt het risico dat de oorspronkelijke gegevens onmerkbaar worden gewijzigd. Met programma's wordt dit duidelijker: Als een programma wordt overgedragen door middel van downloaden op de computer, dan kan de ontmoeting van het programma met het besturingssysteem al veranderingen veroorzaken.
Ook de prijs-prestatieverhouding als archiveringsgeheugen kan overtuigen. Het bijpassende cd label is de kers op de taart voor lege CD's.
De euforie was groot bij veel muziekliefhebbers toen in 1982 de triomfantelijke optocht van de cd begon, die al jaren was aangekondigd en uiteindelijk ook een voorloper was van de blanco cd. Het contactloos scannen beloofde dat er een einde zou komen aan de bekende geluidsstoringen van platen en tapes. Zelfs vakbladen werden in de eerste maanden ronduit gedupeerd door de geluidskwaliteit. Alleen met de tijd werd de kwaliteit in twijfel getrokken. Een belangrijk aspect van het geluidsvoordeel was de systeemgerelateerde nadelen bij het combineren van de andere signaalbronnen met de versterker, vooral met de voorversterker, die eigenlijk slechts een schakelpunt is voor de eindversterkers en luidsprekers:
CD-spelers, tegenwoordig ook te gebruiken met lege CD's, gaven een vast, luid signaal.
