Correctierollers vertonen een technisch verwantschap met correctielinten, zoals men die in kent. Ook bij correctierollers is de correctievloeistof zogezegd op een tape gelegd. De tape wordt bij gebruik afgerold, daarbij wordt de fijne poederkleur op de te corrigerende teksten aangebracht. Deze kleur kan vergeleken worden met dek-wit uit een waterverfdoos. Inmiddels bestaan de kleurpigmenten van correctierollers overwegend uit in water oplosbare stof. Correctierollers verdringen intussen deels andere technologieën, omdat ze eenvoudiger en doeltreffender ingezet kunnen worden. De correctiestrook van de correctieroller dekt typische tekstregels. Men kan met de roller ook relatief goed enkele letters bedekken, om ze dan weer te overschrijven. De kracht van de correctieroller ligt echter bij woorden die gecorrigeerd moeten worden. Ontdekt men na het printen van een brief of rekening nog fouten, dan kunnen deze gemakkelijk met de correctieroller bewerkt worden, het woord of getal wegrollen en dan de juiste gegevens invullen. De dekkende kleur van de correctieroller droogt snel, zodat er nauwelijks wachttijd ontstaat.
In tijden van voordelig printpapier mag het verrassend lijken, nog van zulke correctiemogelijkheden gebruik te maken, in plaats van meteen een nieuwe print te maken. Ecologisch is de correctieroller echter een voordeliger keuze. Hij verbruikt minder chemische vloeistof dan de noodzakelijke inkt voor een nieuwe print. Daarbij is het waterverbruik voor het printpapier zo enorm, dat men in de regel de voorkeur kan geven aan de correctieroller . Voor een doorsnee bladzijde in A4 formaat komen 200 ml water, 2 g CO2 en 2 g hout samen.
Kleurenrollers worden door verschillende fabrikanten aangeboden, echter de naam Tipp-EX is zo ongeveer een synoniem voor diverse soorten correctieapparaten (blaadjes voor de schrijfmachine, rollers, vloeistof in het flesje) geworden. Het Patent voor correctiemiddelen gaat terug naar Wolfgang Dabisch in het jaar 1959, hij heeft ook in Eltville am Rhein de firma Tipp-Ex gesticht. Voor de grote doorbraak is verantwoordelijk Otto Wilhelm Carls‘ Tipp-Ex-Vertrieb in Frankfurt. Vandaag de dag behoort de correctieroller tot de producten die worden bedoeld wanneer er naar Tipp-Ex gevraagd wordt.
Het aanbod bevestigt het belang van correctierollers. Steeds weer presenteert de markt rond 250 producten van deze soort. Gedifferentieerd worden de correctierollers vooral naar
Daarbij is de tape-breedte voor de keuze in eerste instantie het belangrijkste. Deze moet voor de normale toepassingen, dus teksten, optimaal zijn. Dan komt de vraag welke soort teksten frequent met de correctieroller bewerkt worden.
De Duitse Industrienorm 16507-2 definieert de afmetingen, beter gezegd de regelhoogte. Typische lettergroottes (q = Quart, Modul = 250 µm) horen daarbij:
Uit de tabel komt nu nochtans alleen naar voren, hoe hoog het typische schrift is. Bij de lettergrootte komt nog de afstand tussen de regels. Dat men hier met de correctieroller, die een tape-breedte van 4,2 mm meet, goed uitgerust is, toont ook het grote aanbod. Meer dan de helft van de op de markt aangeboden correctierollers hebben deze maat. Van de andere helft worden rond twee-derde van 5 mm brede correctie-tapes geplaatst.
